۱۰ آوریل، درگذشت #جبران_خلیل_جبران
خلیل جبران گفته است: "عشاق باید همچون دو ستون یک معبد باشند؛ با هم نزدیک باشـند و چنان دور که سقف را بر پا دارند، قدري دور از هم." عشاق باید چنین باشند، همچون سـتون هـاي یـک معبـد خیلـی نزدیـک، از یـک سـقف حمایت میکنند. سقف معبد عشق باید حمایت شود، ولی اگر خیلی به هم نزدیک باشند، سقف فرو می ریزد.
فاصله فقط وقتی ممکـن اسـت که وابستگی وجود نداشته باشد. فقط مردمان آزاده هستند که می توانند فاصله را حفظ کنند.
مردمان وابسته فقط به یکدیگر می چسبند. آنـان از گوشۀ چشم همدیگر را می پایند تا دیگري فرار نکند.
زن تحقیقات می کند که آیا شوهرش توسط زن دیگـري جـذب شـده اسـت یـا نـه .او لباسهاي شوهرش را با دقت نگاه می کند که آیا تار موي زنی روي آن هست یا نه.
شوهر نیز مراقب است که آیا زنش به دیگري علاقه دارد یا نه. زمانی که چنین جاسوس بازي شایع باشد، چگونه می تواند خوشی و عشق وجـود داشـته باشد؟ حتی اگر همین مقدار اعتماد به دیگري وجود نداشته باشد، عشق چگونه می تواند وجود داشته باشد؟
عشق در فضاي اعتماد عظیم رشـد میکند. براي دیگري هیچ اعتماد و احترامی وجود ندارد، وابستگی خیلی زیاد به او وجود دارد، می خواهی به او بچسـبی، شـما زنجیـر یکـدیگر میشوید.
در مورد ازدواج چند حقیقت اساسی باید تشخیص داده شوند:
اول اینکه هیچکس بـراي دیگـري زاده نشـده اسـت .
دوم اینکـه هـیچکس اینجـا نیامده که ایده آل هاي تو را براي اینکه او چگونه باید باشد کند.
سوم اینکه تو ارباب عشق خودت هستی و می توانی هر آنچه که مـایلی از آن نثار کنی، ولی نمیتوانی عشق را از دیگري طلب کنی، زیرا هیچکس برده نیست.
اگر این حقایق ساده درك شوند، آنوقـت مهـم نیسـت کـه مزدوج باشید یا نباشید، میتوانید با هم باشید، به یکدیگر فضا بدهید و هرگز در فردیت دیگري مداخله نکنید.
در واقع، ازدواج یک نهاد منسوخ شده است. نخست اینکه زندگی در هیچ نهادي خوب نیست. هر نهادي ویرانگر است. ازدواج امکان هرگونه خوشبختی براي میلیون هـا انسـان را از بین برده است.
درباره این سایت